اول از همه اینو بگم که آمپوله به حول و قوه الهی درد نداشت و بعد از تزریق آمپول که کلا دو ثانیه طول کشید و من اصلاً حسش نکردم کلا تا شب نیشم باز بود و به میمنت و مبارکی رفتیم بستنی خوردیم...

دو سه روزه اومدیم ولایت و خیلی خوش گذشته خدارو شکر...

موقع گذشتن از اصفهان سری به زاینده رود زدیم اونقدر این شهر زیبا و پرخاطره دوره دانشجوییم آلوده شده بود که فقط دوست داشتم لب رود که حالا لجن زاری بیش نبود بشینم و گریه کنم همسر هم فقط سرفه می کرد...خلاصه ده کیلومتری که از اصفهان دور شدیم آسمون دوباره آبی شد و نفس تازه کردیم...

 این بنزین های آلوده نفس کلان شهرها رو گرفته و معلوم نیس کی می خوان واسش فکری کنن! ما که به نوبه خودمون ماشینمونو گازسوز کردیم و خوشحالیم حداقل به اندازه خودمون دردی به درد شهرمون اضافه نکردیم...

از همسر بگم که اینجا کلی حال می کنه و چپ و راست ماشینشو می بره تعمیرگاه های مختلف و سرویسش می کنه و هی میگه اینجا همه چی یک چهارم تهران هزینه می بره..درست هم میگه تهران یه چک آپ و سرویس ساده 40 تومن میشه و اینجا 5 تومن!

خبری هم از سرفه های شدیدش تو تهران نیست...

هوا خیلی پاک و آفتاب پرحرارت تر از تهرانه من همش گلیم میندازم توحیاط آفتاب می گیرم...

خواهری طوطیشو که جدیداً خریده با خودش آورده این چند روز اونقدر شنگول بوده که میگه می ترسم برگردونمش افسرده شه!!

پ.ن: این مطلب خیلی پراکنده و مشعشع بود فقط خواستم چیزی نوشته باشم

آمپول

یکی بگه آمپول ویتامین دی درد داره یا نه؟ تا یه ساعت دیگه تزریق دارم...

نمی دونم این فوبیای دکتر و آمپول از کی تو وجود من ریشه دوونده

احتمالا از کودکی و همون روزهایی که سرما می خوردم و بابا منو می برد دکتر و دکتر آمپول می نوشت و بابا واسه اینکه من نترسم مرتب می گفت اصلا درد نداره و با کلی گول و ملنگ سرم رو شیره می مالید و  پنی سیلین های گنده با کلی درد بهم تزریق می کردن بعد هم جاش خوب نمی شد و هی حوله گرم روی موضع درد قرار می دادن..

الان سالهاست که نه تنها از پنی سیلین و آمپول فراری ام بلکه حتی با استشمام بوی الکل هم رنگم مثل گچ سفید میشه!

از سِرُِم نمی ترسم ولی از تزریق عضلانی وحشت دارم ای خدااااااااااا...